Comeza o 2023 e, a pesar da pouca actividade que ten este blog,
quería facer unha entradiña para movelo un pouco e que non pensedes
que está totalmente esquecido. Se ven é certo que pola miña parte
deixarei este blog activo todo o que a plataforma o permita, temos
que ter en conta que con tanta rede social e plataformas de ciencia
cidadá actuais xa non damos atendido a todo de forma correcta.
Téñolle moita estima a este sitio, se ven me permitiu aprender e
seguir aprendendo, a miña idea é deixalo activo como lugar de
consulta para quen queira e o aprecie. Así que nada, unhas cantas fotos para animar un pouco este sitio.
Primeiro un gato montés Felis silvestris que atopei a primeira hora
dunha mañá de xullo nun pasteiro preto de Liñares de Bidul (A
Fonsagrada). Curiosamente tiña o rabo partido e estaba lambendo a
ferida. Vai ti a saber en que leas se metera esa noite.
A lebre de piorneira Lepus castroviejoi. Este endemismo da cordilleira cantábrica pódese observar pola montaña lucense. Concretamente este exemplar deixouse fotografar en febreiro pola campa de Ortigoso (Cervantes).
Lebre de piorneira Lepus castroviejoi pola campa de Ortigoso (Cervantes).
Os rebezos Rupicapra pyrenaica parva xa forman parte do paisaxe dos Ancares. É curioso velos buscando estar encima da neve como se observa nesta fotografía no Penalonga.
Tamén de ven de vez en cando algún esquío Sciurus vulgaris, como este fotografado por Vilar (Navia de Suarna) no mes de abril
As lontras Lutra lutra, se ven normalmente nos canles fluviais, pero cando saen de alí pasan cousas como este exemplar atropelado na estrada de Pastoriza a Paradavella (A Fonsagrada) a finais de marzo.